با کمی تامل در سبک و سیاق تربیت دینی در جامعه، به توجه و تمرکز اکثریت افراد بر تربیت دخترانی با حیا و عفیف پی می بریم اما این گونه توجه ها درباره تربیت پسرانی غیرتمند کمتر به چشم می خورد. آیا این امر نشانگر کم اهمیتی این موضوع است؟
آیا تا کنون به راه کارهای تربیت پسرانی غیرتمند فکر کرده اید؟ اصلا چرا باید به دنبال تربیت پسرانی با این خصیصه باشیم؟ آیا غیرت یک خصلت وجودی است و یا نیازمند آموزش و تلقین است؟
با کمی تامل در سبک و سیاق تربیت دینی در جامعه، به توجه و تمرکز اکثریت افراد بر تربیت دخترانی با حیا و عفیف پی می بریم اما این گونه توجه ها درباره تربیت پسرانی غیرتمند کمتر به چشم می خورد. آیا این امر نشان از کم اهمیتی این موضوع دارد؟
در چیدمان فرهنگ زندگی بشری بر اساس آموزه های الهی، غیرت مرد پاسدار حریم عفت و حیای زن است. بر همین اساس خداوند غیرت را یک امر فطری قرار داده و منشا این امر فطری از شجاعت[۱] که امری پسندیده و لازم برای یک مرد است سرچشمه می گیرد. شهید مطهری ریشه غیرت را احساس و عاطفه بشری می داند[۲]. پس می توان غیرت را یک امر فطری با بروز و ظهور اجتماعی دانست. مردان غیور، خود به خود به عفت و حیای زن گرایش دارند چرا که مرد غیور به دنبال حفاظت از ناموس و اولاد خود است و بهترین راه برای این امر، پاسداری از حریم حیا و عفت زن است. تا بتواند به بهترین وجه ناموس خود را از دستبرد غیر در امان بدارد. اما غیرت در پسران نیز همانند حیا در دختران نیازمند آموزش و جهت دهی است تا بتواند به کامل ترین و کارآمدترین وجه ممکن به بروز اجتماعی برسد.
...به ادامه مطلب مراجعه کنید
