برای چی اگر مردی صدای زنانه داشته باشد و خوانندگی کند مشکلی ندارد ولی صدای زن حرام است؟اصلآ چرا گوش دادن به آهنگ زن حرام است؟
پاسخ سؤال را در دو بخش مورد بررسی قرار می دهیم:
الف) حکم فقهی صدای زنان؛
گوش دادن به آواز زن اگر غناء نباشد و باعث التذاذ جنسی و تهییج شهوت نشود و مفسدهای بر آن مترتب نگردد، اشکال ندارد.1
از نظر فقهی صدا و آوای زنان در صحبت با مرد اجنبی نیز، نباید نازک و تحریک انگیز شهوت باشد. پس معیار درحرمت، غنا 2وطرب انگیزبودن صدا است ومسئله غنا ربطی به زن یا مرد بودن ندارد و صدای مرد هم می تواند غنا باشد.لذا در حرمت موسیقی، ترانه های غنایی و طرب انگیز و لهوی، میان زن و مرد تفاوتی نیست
به ادامه مطلب مراجعه کنید...
پاسخ سؤال را در دو بخش مورد بررسی قرار می دهیم:
الف) حکم فقهی صدای زنان؛
گوش دادن به آواز زن اگر غناء نباشد و باعث التذاذ جنسی و تهییج شهوت نشود و مفسدهای بر آن مترتب نگردد، اشکال ندارد.1
از نظر فقهی صدا و آوای زنان در صحبت با مرد اجنبی نیز، نباید نازک و تحریک انگیز شهوت باشد. پس معیار درحرمت، غنا 2وطرب انگیزبودن صدا است ومسئله غنا ربطی به زن یا مرد بودن ندارد و صدای مرد هم می تواند غنا باشد.لذا در حرمت موسیقی، ترانه های غنایی و طرب انگیز و لهوی، میان زن و مرد تفاوتی نیست
ب)علت اجتناب ازگوش دادن به آواز زن
فلسفه حرمت گوش دادن به صدای خواننده زن همان فلسفه حرمت غنا ولهوی بودن است. افزون براین که زن مظهر زیبایی و جمال خداوند است و از خصوصیت جذب فراوانی نسبت به جنس مخالف خود برخوردار است.بالطبع صدای مردان با زنان تفاوت دارد، صدای مردان به طور مشخص از صدای زنان بم تر است و صدای زنان مهیج است. مردان از سه سطح تقابلی، زیر و بمی آهنگی برخوردارند، در حالی که زنان دارای چهار سطح اند و این خود سبب می شود که به راحتی احساسات و عواطف گوناگون را ابراز و دیگران را تحت تأثیر قرار دهند.3 و همین خصوصیت سبب شیرینی و استحکام کانون خانواده میگردد در نتیجه اسلام خواسته خانمها از این نعمت خدادادی در جهت مثبت و گرمی کانون خانواده استفاده کنند و از هرگونه معرض گذاردن و عمومی ساختن این خصوصیت خود داری کنند تا اولاً خود به دام فریبکاران و تبهکاران نیفتند و ثانیا: سلامت روحی و روانی فردی و اجتماعی دیگران آسیب نبیند. برای جلوگیری از سوء استفاده برخی مردان، قرآن کریم، برای همسران پیامبر توصیه می کند که جدی و خشک و معمولی سخن گویند و با تعابیر تحریک آمیز که گاه کشش خاصی دارد صحبت نکنند، مبادا که افراد، منحصر به فکر شهوت بیفتند: «یا نساء النبی لستن کأحد من النساء ان اتقیتن فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض و قلن قوله معروفا؛ ای همسران پیامبر، شما مانند هیچ یک از زنان [دیگر] نیستند، اگر سر پروا دارید، پس به ناز سخن مگویید تا آن که در دلش بیماری است طمع ورزد، و گفتاری شایسته گویید» (احزاب، آیه 32). از این آیه پیداست، موقعی که اسلام به این اندازه در مسایل مربوط به عفت عمومی سخت گیر و موشکاف است که حتی اجازه چنین کاری را نمی دهد پس، تک خوانی زنان برای مردان جای خود دارد.ازهمین رو ، درحدیثى از نبىاکرم صلى الله علیه وآله آمده است: »غنا نردبان زنا است
(الغناء رقیة الزنا«: بحار الانوار، ج 76، باب 99، )باب الغناء).
امام صادق علیه السلام فرمود: »خانه اى که در آن غنا باشد، از فساد و فحشا مصون نخواهد بود«.( بیت الغناء لاتؤمن فیه الفجیعة«: کافى، ج 6، )باب الغناء)
و نیز: »غنا باعث پیدایش روح نفاق است«.( الغناء یورث النفاق«: وسایل الشیعه، ج 12، باب 99، )ابواب مایکتسب به) روح نفاق همان آلودگى به فساد و کناره گیرى از تقوااست.
با توجه به این مطلب ، آیا حرف زدن عادی یک خانم با آوازخوانی او از نظر تهیج و تحریک مردان یکسان است؟ ممکن است برخی مردان بیتفاوت باشند ولی یک مرد که از غریزه و احساسات سالم برخوردار است مسلّم تحریک میگردد در غیر این صورت ممکن است دچار خمودی (ضد حالت شهوترانی) گشته باشد که نیاز به مداوا دارد.با این توصیف ادعای اینکه موسیقی حرام و غنا تاثیری در شخص نگذاردوتحریک شهوت نکند مانند این است که کسی بگوید خوردن سم تاثیری در بدن او نمی گذارد . بنا براین، محدودیت هایی که در این باب هست برای حفظ سلامتی روحی و معنوی زن است که مستلزم سلامت مرد و در نتیجه سلامت همه جامعه می باشد و مراعات نکردن این حدود، نه تنها سلامت معنوی زن؛ بلکه، سلامت معنوی همه جامعه را تهدید می کند
غنا و آواز مطرب و لهوى، انسان را به سوى شهوت و فساد اخلاقى مى کشاند و از راه پرهیزکارى باز مىدارد. مجلس غنا و موسیقى، معمولاً مرکز مفاسد گوناگون است. در تفسیر روح المعانى سخن یکى از سران قبایل را نقل مى کند که به آنها مى گفت: از غنا بپرهیزید که حیا را کم مى کند؛ شهوت را مىافزاید؛ شخصیت را درهم مى شکند؛ جانشین شراب مى شود و همان کارى را مى کند که مستى انجام مى دهد.( به نقل از: تفسیر نمونه، ج 17، ص 24)
پی نوشت
1.}آیت الله تبریزی، استفتاءات، س1058 و 1049 و 1075؛ آیت الله سیستانی، sistani.org، (غناء)، ش6؛ آیت الله خامنهای، اجوبة الاستفتاءات ، س1145؛ آیت الله نوری، استفتاءات، ج1، س444 و ج2، س542 و 544 و 549.
2.غناء عبارت است از ترجیع صدا به نحوی که طربانگیز و مناسب با مجالس لهو و گناه باشد.
3.حسینی، سید هادی، فصلنامه کتاب نقد، ش 17، ص 168
http://hoghogh.porsemani.ir/content/فلسفه-حرمت-خوانندگی-زن
