به ادامه مطلب مراجعه کنید...
روز بیست وچهارم ذی الحجه(مباهله):
بنابر اشهر روزى است که رسول خدا صلى اللّه علیه و آله با نصاراى نجران مباهله کرد،
و پیش از مباهله عبا بر دوش مبارک گرفت،و حضرت امیر المؤمنین و فاطمه و حسن و حسین علیهم السّلام را زیر عبا جا داد و گفت:
پروردگارا هر پیامبرى را اهل بیتى بوده،که مخصوصترین خلق نسبت به او بودند،خدایا اینان اهل بیت منند،از ایشان شک و گناه را برطرف ساز،و پاک کن ایشان را پاک کردنى کامل،
پس جبرائیل نازل شد،و آیه تطهیر را در شأن ایشان فرود آورد،
آنگاه رسول خدا صلى اللّه علیه و آله آن چهار بزرگوار را براى مباهله به بیرون برد،چون نگاه نصارى بر ایشان افتاد، و حقیقت آن حضرت و آثار نزول عذاب را مشاهده کردند، جرأت بر مباهله را از دست داده،و استدعاى مصالحه و قبول جزیه کردند.
در این روز حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام در حال رکوع انگشتر خود را به سائل داد،و آیه:
«انّما ولیکم اللّه»
در شأن آن حضرت نازل گشت.
بسیار جامع و عالی و محکم
منبع بسیار خوبی را هم انتخاب کردید.
دست شما درد نکند
صوت را هم دانلود کردم.
اجرتان با حضرت زهرا (س)