کم کم به انتهای ضیافت الهی نزدیک می شویم. ماهی که طبق روایات «اگر بنده مى دانست که در ماه رمضان چه برکتى وجود دارد دوست مى داشت که تمام سال، رمضان باشد.»(۱)
ماه تمرین بندگی، تمرینی که با حلول هلال رجب آغاز می شود و در شعبان جان می گیرد و در رمضان اوج گرفته و بخشی از عادت و رفتار انسان می شود. درست مانند وزنه برداری که کارش را در ابتدا با زدن وزنه سبک شروع می کند و آرام آرام با زدن وزنه های سنگین تر و قوی شدن عضلاتش قادر به بلند کردن وزنه ای است که در ابتدای برایش رویا بوده است. رمضان نیز ماه قوی کردن عضلات روح و روزه دادن و پاک کردن آن از گناه و رذیله است. طبق روایات رسیده از معصومین برای رشد و تعالی و بهره کامل بردن از این ماه باید تمام اعضا و جوارح طعم روزه داری را بچشند. یکی از این اعضا چشم است که به فرموده بزرگان محل صدور مبتلا به ترین و خطرناک ترین گناه و یکی از بیچاره کننده ترین گناهان است. در این نوشتار به بررسی گناه چشم و روزه داری این عضو که برای ما دریچه ارتباط با دنیای اطراف و برای بزرگان و کسانی که عادت به روزه داری چشم دارند دریچه ارتباط با عالم ملکوت است می پردازیم.
به ادامه مطلب مراجعه کنید...